Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Γιατρέ θεραπεύτηκα;

Γιατρέ θεραπεύτηκα;

Πάει λίγος καιρός που νιώθω χαλαρή, έχω σταματήσει να σκέφτομαι πολύ και νιώθω ότι ... ωρίμασα!

Άραγε θεραπεύτηκα;

Νιώθω ότι έχω τη δύναμη πλέον ΕΓΩ, και δεν περιμένω εκείνο το Σάββατο της συνεδρίας μας για να την αντλήσω μέσα από τα λόγια σας..
Νιώθω ότι έχω τη σοφία που μου χαρίσατε και τη λαχτάρα να την περάσω και σ’άλλους ανθρώπους που μπορεί να έχω ήδη στη ζωή μου, αλλά κυρίως σε όλους αυτούς που ακόμη δε γνώρισα.
Είδα τη ζωή μου με άλλα μάτια, από άλλη οπτική γωνία.  Πλέον, δεν είναι το ταξίδι με το αεροπλάνο αυτοσκοπός και δε βάζω στον εαυτό μου ψεύτικους στόχους  που μόνο όταν τους πετύχω θα γίνω ευτυχισμένη. Είμαι τώρα ευτυχισμένη! 

Βαρέθηκα να λέω : «Θα ήμουν πολύ ευτυχισμένη αν γινόταν αυτό.., αν ήμουν ατρόμητη.., αν η ζωή μου τα’φερνε αλλιώς..» Είμαι αυτή που είμαι και ναι, φοβάμαι κάποια πράγματα και ναι, δεν είμαι party animal, και ναι, δεν είμαι το τυπάκι που ζει μέσα από την αδρεναλίνη της περιπέτειας. Δε ζηλεύω πλέον αυτούς τους ανθρώπους, απλά δεν είναι εγώ!
Είμαι ένας άνθρωπος που μπορώ και είμαι πλέον ευτυχισμένη με τα απλά και όμορφα πράγματα που η ζωή μου προσφέρει καθημερινά και αγαπάω πραγματικά εμένα και με θαυμάζω για όλες τις επιλογές που έκανα μέχρι τώρα στη ζωή μου, για τους ανθρώπους που διάλεξα, τις ισορροπίες που κράτησα και την καθαρή και αγνή ανιδιοτέλεια που με χαρακτηρίζει.
Θα επιδιώκω πλέον να περιτριγυρίζομαι από θετικούς ανθρώπους, θα ελίσσομαι με διπλωματία και χιούμορ όταν οι άνθρωποι και οι καταστάσεις δεν είναι βολικές/ευχάριστες για μένα και θα αφεθώ να είμαι πιο αυθόρμητη, αφού αυτό είναι και το μεγαλύτερο πλεονέκτημά μου, που κακώς ερχόμενη στην επαρχία καταπίεσα, για να μην παραβιαστεί η προσωπική μου ζωή και γιατί έπρεπε να διατηρώ ένα πιο σοβαρό και «ιατρικό» προφίλ στην κοινωνία.
Πλέον είμαι χαλαρή και πιστεύω ότι θα τα κάνω όλα, όταν θα χρειαστεί, ακόμη και αν πιεστώ.
Δε γράφω πλέον τίποτα από την καθημερινότητά μου στο ημερολόγιο για να σας ρωτήσω και δε νιώθω άγχος και ανασφάλεια. Πιστεύω πλέον ότι η καθημερινότητα είναι το πιο σημαντικό, και αν κάτι με δυσκολέψει, θα είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Πλέον βεβαιώθηκα ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως, σε κάποια φάση της ζωής τους, θα έρθουν αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και χάρηκα πολύ που έγινε τώρα, που ακόμη χτίζω τη σχέση μου και δεν έχουμε παιδιά.
Νιώθω ότι πήρα αμέτρητα και πολύ ουσιαστικά πράγματα από εσάς και νιώθω απίστευτη ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπό σας. Κατ’αρχήν με μάθατε να αγαπάω τον εαυτό μου και να με θεωρώ από τη μία μοναδική, αλλά από την άλλη, όχι και το κέντρο του κόσμου!  Ένα άτομο που είναι μέρος ενός κοινωνικού συνόλου με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Με βοηθήσατε απίστευτα στη σχέση μου με τον Μ..........., πλέον του δείχνω τα συναισθήματα και την αγάπη μου, ούσα λιγότερο εγωίστρια. Δεν τον κρίνω πλέον αυστηρά και βλέπω τα ελαττώματά του ως χαρακτηριστικά του ατόμου που αγαπώ, ισάξια με τα προτερήματά του. Με τη βοήθειά σας τον έκανα να με εμπιστευτεί στα οικονομικά και του επέδειξα ότι μπορώ να είμαι σοβαρή και υπεύθυνη όπου χρειάζεται, και πλέον βλέπω στα μάτια του ότι με εκτιμάει πιο πολύ. Κάνει κι αυτός όνειρα –δειλά δειλά- για το μέλλον μας και πώς θα ήταν να είχαμε μεγάλη οικογένεια, σε τι σπίτι θα ήθελε να ζούμε, τι αυτοκίνητο θα έχουμε.. Αυτά ήταν άπιαστα όνειρα για μένα μέχρι πολύ πρόσφατα! Με ένα μαγικό τρόπο θεραπεύτηκε και ο Μ..........!! Με βοηθήσατε πολύ στη δουλειά μου και στον τρόπο που η διπλωματία και το χιούμορ μπορεί να με βγάλει από δύσκολες καταστάσεις, αλλά και το σημείο στο οποίο πρέπει να θέσω τα όρια μου σε αυτούς που δε με σέβονται.

 Σας άλλος Μπουκάϊ, με τις ιστορίες από τη δική σας ζωή, αλλά και των πελατών σας, με βοηθήσατε να μάθω από τα λάθη των άλλων και να βρω ομοιότητες με τη δική μου ζωή, για να δω αντικειμενικά μία κατάσταση που μπορεί να με προβλημάτιζε. Κατανοώ πως αυτή ήταν όλη η ουσία της θεραπείας μας, και όχι ο λόγος για τον οποίο είχα φοβίες που μου είχε γίνει αυτοσκοπός να ανακαλύψω. Να είμαι δηλαδή καλά στην καθημερινότητά μου και να έχω ισορροπία πρώτα μέσα μου κι έπειτα στις σχέσεις μου με τους άλλους. Να γίνω φίλη με τον εαυτό μου, κι όχι ο πιο άδικος, αυστηρός κριτής του!

Δε ξέρω  λοιπόν αν θεραπεύτηκα, απλά ξέρω ότι πλέον έχω τη δύναμη να «σταθώ στα πόδια μου» και νιώθω ότι θέλω να «απελευθερωθώ» και απλά να ζήσω!






Με αγάπη και εκτίμηση,

Χ...... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου