.jpg)
Λέξεις: Μυρτώ Γρίβα
Τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένουμε; Αν θέλουμε κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει; Ή μήπως την τύχη μας τη φτιάχνουμε;
Έρχεται κάποια στιγμή στην ζωή μας που έχουμε εξαργυρώσει όλα τα τσιτάτα μας. Έχουμε δώσει και έχουμε πάρει άπειρες "ακάλυπτες επιταγές". Τα ταμείο των συναισθημάτων και των προσδοκιών μας είναι μείον. Η πραγματικότητα μας κάνει ματ. Η εφηβεία μας μάς φωνάζει "φτου και βγαίνω" και εμείς, εκεί στην αντίστροφη μέτρηση, δεν έχουμε βρει ποτέ την κατάλληλη κρυψώνα.
Κάθε φορά που ορκιζόμαστε ότι την επόμενη θα τα καταφέρουμε καλύτερα, τρέχουμε πάντα να κρυφτούμε πίσω από την ίδια κουρτίνα, να μας προδίδουν οι μύτες των παπουτσιών.
Σε μια κατάμεστη νυχτερινή Θεσσαλονίκη, λίγο πριν την Πανσέληνο, τοποθετημένοι όλοι σε έναν πεζόδρομο με τα σκαμπό γνωστών κι αγνώστων να ακουμπάνε ασφυκτικά, περισσεύουν οι άνθρωποι και συρρικνώνεται ο χώρος. Εκεί, σε αυτό το σκηνικό, οργιάζει η γυναικεία φαντασία.
"Και τόλμησε να σου πει έτσι στο πρώτο ραντεβού;". "Άκου το ένστικτό σου, αφού δεν σου είπε κάτι με την πρώτη, μην ξανασχοληθείς". "Δεν πήρε τηλέφωνο μετά από δύο μέρες;". "Τράκαρε και είναι στην εντατική". " Έχει φόβο δέσμευσης". "Μα να του τύχει τέτοια γυναίκα και να φερθεί έτσι;". "Άντρες χρυσή μου, μόνο με τις τσούλες τα βγάζουν πέρα" . "Φοβήθηκε την προσωπικότητά σου".
Πάτε καθόλου καλά; Το πρόβλημα με τις γυναίκες είναι ότι με ένα τηλεφώνημα, με ένα ποτό και με ένα πρώτο ραντεβού κλείνουν θέση σε υπερατλαντικό ταξίδι στο μελόδραμα. Με συνταξιδιώτη αυτόν που έκανε όλα τα λάθη ή όλα τα σωστά, που είναι ο κατάλληλος ή ο ακατάλληλος... Όποιος και να είναι αυτός ο ταλαίπωρος τον βάζουν ακούσια στις αποσκευές τους και τον σεργιανούν σε φίλες, γνωστές, μαμάδες, θείες.
Ο κύριος "πρώτο ραντεβού" από άντρας γίνεται Tupperware και βγαίνει στους οίκους αξιολόγησης. Μάλλον δεν έχει ιδέα. 'Ίσως και να μην το μάθει ποτέ, γιατί δεν σκοπεύει ούτως ή άλλως να γίνει ο "δεύτερο ραντεβού". Στο πρόσωπό του όμως θα στηθούν κουβέντες, θα γίνουν δίκες. Θα του κάνουν βουντού "φίλες", που έχει χρόνια να τους ζητήσει κάποιος έστω και το τηλέφωνό τους.
ΚΑΡΕ-ΣΤΟΠ
Πλανήτης Άντρες:
"Και δεν σου έκατσε; 'Έλα ρε να σε τυλίξει θέλει, για αυτό το παίζει δύσκολη". "Σου έκατσε από το πρώτο βράδυ; Εντάξει της φαινόταν ότι ψαχνόταν". "Ωχ, άρχισε να αφήνει ρούχα στο σπίτι; Κόφτο πριν μπλέξεις"
Η αλήθεια είναι ότι έχει πλάκα να τους ακούς. Αλλά δεν έχει διάρκεια. Γιατί οι άντρες δεν κάνουν " υπερατλαντικές διασυνδέσεις". Το ματς έχει ημίχρονα και σκορ. Τέλος. Για αυτό συνήθως είναι πιο ξεκούραστοι στα πρώτα ραντεβού. Δεν έχουν ξενύχτι, για να αναλύσουν το ζώδιο και τις συναστρίες. Δεν τρέχουν για αποτρίχωση, μανικιούρ, κομμωτήριο. Δεν γράφουν χιλιόμετρα στα μαγαζιά για ρούχα σεταρισμένα με εσώρουχα. Κοινώς δεν φτάνουν στο "πάρτι" της πρώτης γνωριμίας κατάκοποι, αγχωμένοι και δήθεν χαλαροί.. Φτου και βγαίνω. " What you see is what you get"... 'Η μήπως ΟΧΙ;;;;
Κι έτσι γλυκά και παρανοϊκά, στριμώχνονται τα σκαμπό μας, σκουντιούνται οι προσδοκίες μας, πέφτουν στο τραπέζι τα βιογραφικά μας, αλλά στους καιρούς της κρίσης... δεν γίνονται προσλήψεις " μόνιμου προσωπικού", με "πλήρες ωράριο". Η συναστρία επιτυχής, η συνεργασία ατυχής.
ΚΑΡΕ-ΣΤΟΠ
Μακριά από τα φώτα και το στρίμωγμα της πόλης εκεί στο μικρό χωριό μας, με άπλετο χώρο και χρόνο. Δεν είναι πριν την Πανσέληνο, αλλά με ένα ολόγιομο φεγγάρι να φωτίζει τη νύχτα μας και να προδίδει τις αδυναμίες μας.
Άντρες και γυναίκες μαζί, δεν έχουμε λάβει θέση μάχης. Με την απόλυτη ειλικρίνεια των φίλων που δεν ψάχνουν κάτι να επενδύσουν ή κάποια κεκτημένη ελευθερία να προασπίσουν.
Αν θέλεις να καταλάβεις τους άντρες, κάποτε πρέπει και να αρχίσεις να τους ακούς. Κάποτε σύντομα, γιατί τα υπερατλαντικά τζετ των προηγούμενων δεκαετιών δεν απογειώθηκαν τελικά ποτέ. Κι αφού δεν έκανες τον γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες με τον πρίγκηπα του παραμυθιού, ίσως είναι χρήσιμο να αποδεχθείς ότι ο μόνος γύρος που έκανες ήταν αυτός με τα ψηλά τακούνια, στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, στους καναπέδες των γυναικείων απωθημένων.
VILLAGE WISDOM
Άντρες στα πενήντα:
Αν είναι φίλοι σου, είσαι τυχερή. Είναι σωματοφύλακες. Κλείσε το ηχείο που παίζει "γυναικείο πρόγραμμα" και άκου με όλη σου την προσοχή.
"Ξέρεις τι συμβαίνει; Κι εμείς τραβιόμαστε με διάφορες. Αν είσαι τυχερός και βρεις κάποια που να σου αρέσει πραγματικά, μπλοκάρεις. Όχι εξαιτίας της, αλλά να: στάνταρ έχεις να πληρώνεις μια διατροφή στην πρώην γυναίκα σου. Τις διακοπές των παιδιών σου. Έχει πέσει και η δουλειά. Θέληση υπάρχει, δεν βγαίνει ο προϋπολογισμός."
Κατάλαβες;;;; Δεν είναι αστρολογικό το πρόβλημα. Λογιστικό είναι. Και μια που βρήκες την σωστή συχνότητα, ρώτα τον DJ. Απόψε κάνει πρόγραμμα για τη "σωτηρία της ψυχής" όλων των γυναικών που ξέρεις.
Ωραία, αλλά κι εσείς μεγαλώνετε. Ως πότε αντέχετε να το παίζετε οι "ωραίοι της ημέρας" και ακόμη πιο δύσκολα "οι ωραίοι της νύχτας";
"Δεν χρειάζεται να το παίζουμε. Υπάρχουν στρατιές από παντρεμένες. Φυτώριο. Μικρές, μεγάλες, παραμεγάλες. Η εύκολη λύση. Εχεμύθεια. Δεν μπορούν να έχουν απαιτήσεις. Δεν σου ζητάνε δεσμεύσεις. Όχι ότι γουστάρεις, αλλά βολεύεσαι. Λειτουργεί και το σύστημα "word to mouth".
"Word to mouth"??? Τι δεν καταλαβαίνεις μικρή; Διαφήμιση στόμα με στόμα. Σε βρίσκουν, δεν χρειάζεται να τις ψάξεις. Και μεταξύ μας, νιώθεις και ψιλοηλίθιος, αλλά ξεχνιέσαι στα εύκολα.
Πανσέληνος στο χωριό, με τους ανθρώπους της πόλης. Εξομολογήσεις και οδηγίες χρήσης ανάμεσα στα XX και στα ΧΨ χρωμοσώματα. Σκληρά παιχνίδια για μεγάλα παιδιά. Σήματα κινδύνου εκατέρωθεν για συναισθήματα που μπερδευτήκανε στα σεντόνια με λάθος σώματα.
Και τώρα τι;
Με όση παιδική αθωότητα μας έχει απομείνει κρυβόμαστε ξανά πίσω από τις κουρτίνες. Αφήνουμε να φαίνονται οι μύτες των παπουτσιών μας και ένα πνιχτό γέλιο δραπετεύει την ώρα που κρατάμε την ανάσα μας. Εκείνη η γλυκιά αγωνία να χάσουμε και αντί να πούμε "σειρά μου τα φυλάω", να παραδοθούμε και να πούμε " με βρήκες, ΦΙΛΑ ΜΕ "...
- See more at: http://www.parallaximag.gr/parallax-view/akatallila-paihnidia#sthash.hbXA75rO.dpuf
