Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Τα κοινωνικά δίκτυα θρέφουν τον ναρκισσισμό των χρηστών



«Επέστη καιρός της αυτολατρείας» όπως έγραψε ο Παπαδιαμάντης στους «Εμπόρους των Εθνών». Απόφθεγμα που, αν και χρονικά μακρινό, ταιριάζει περιγραφικά στους παρόντες ψηφιακούς καιρούς των αυτοφωτογραφιών και των ψηφιακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Τα εύλογα ερωτήματα ως προς το κατά πόσον η διογκούμενη τάση λήψεως αυτοφωτογραφιών -των καλούμενων selfies- και εν συνεχεία προβολής τους στο Facebook, αποτελεί ενδεικτικό σημείο ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας, έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας -που διαπραγματεύεται το θέμα με σχετικά άρθρα- και την ανησυχία πολλών γονιών οι οποίοι βλέπουν καθημερινά τα παιδιά τους να «υπέρ-ποστάρουν» τις αυτοφωτογραφίσεις τους στο Διαδίκτυο, συχνά σε βάρος των δραστηριοτήτων και των υποχρεώσεων της πραγματικής τους ζωής.












Πρώτα απ’ όλα, για να τεθεί η διάγνωση της ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας θα πρέπει να διαπιστώνεται ένα διάχυτο πρότυπο μεγαλείου -στη φαντασία ή τη συμπεριφορά-, σε συνδυασμό με την ανάγκη για θαυμασμό και την έλλειψη ενσυναίσθησης -δηλαδή ενδιαφέροντος για τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων. Θα πρέπει, επίσης, να παραβλάπτεται η λειτουργικότητα του ατόμου και να πληρούνται συγκεκριμένα κριτήρια, όπως ισχύει και για άλλες διαταραχές της προσωπικότητας, όπως για την παραπλήσια Ιστριονική Διαταραχή της Προσωπικότητας που τη χαρακτηρίζει ένα διάχυτο πρότυπο υπερβολικής συγκινησιακής έκφρασης και επιδίωξης πρόκλησης της προσοχής.

Οπως προκύπτει από σχετικές έρευνες, οι γυναίκες έχουν γενικά την τάση να ποστάρουν περισσότερες selfies από τους άνδρες, ενώ θα πρέπει, πριν από κάθε προσπάθεια ευθείας συνδέσεως των selfies με τη ναρκισσιστική διαταραχή να λαμβάνεται υπόψη και η γενικότερη τάση των νάρκισσων να ποστάρουν φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η αυτοεπάρκεια, η ματαιοδοξία (ιδιαίτερα σε ό,τι έχει να κάνει με την εξωτερική εμφάνιση), η τάση για ανάληψη ηγετικών ρόλων και η απαίτηση του θαυμασμού των άλλων είναι μερικές από τις περιγραφικές παραμέτρους του ναρκισσισμού, των οποίων η σχέση με τις selfies επιχειρήθηκε να διερευνηθεί. Οι τρεις τελευταίες ναρκισσιστικές παράμετροι φαίνεται να εμφανίζουν θετική συσχέτιση με την τάση για διαδικτυακό ανέβασμα selfies στους άνδρες, ενώ μόνον το στοιχείο της απαίτησης θαυμασμού προκύπτει πως συνδέεται αιτιολογικώς με το υπερβολικό ποστάρισμα αυτοφωτογραφιών στις γυναίκες. Μεθοδολογικά χρήσιμος είναι επίσης ο διαχωρισμός των αυτοφωτογραφίσεων σε ατομικές selfies, σε selfies οι οποίες λαμβάνονται μαζί με κάποιον ερωτικό σύντροφο και σε ομαδικές selfies, με τις δύο τελευταίες κατηγορίες να αποτελούν περισσότερο τρόπους σύνδεσης με τους άλλους, παρά ενδείξεις ναρκισσισμού.

Θα πρέπει, λοιπόν, να υπογραμμίσουμε πως όποιος ποστάρει συχνά selfies δεν είναι κατ’ ανάγκη νάρκισσος. Από την άλλη μεριά, όμως, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας πως ο ναρκισσισμός, λόγω των εγγενών του χαρακτηριστικών προδιαθέτει σε αυξημένα επίπεδα δραστηριότητας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και στη χρησιμοποίησή τους για τη διατυμπάνιση ενός κατά πολύ περισσότερο εαυτο-προβάλλοντος περιεχομένου (self-promoting content).

Παράλληλα, τόσο το Facebook, όσο και τα υπόλοιπα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης ευνοούν, λόγω των δομικών χαρακτηριστικών τους, την αυτοπροβολή, μέσω αυτοπεριγραφών. Ταυτόχρονα, υποθάλπουν τη ματαιοδοξία μέσω των υπερπροβαλλόμενων φωτογραφιών και ευοδώνουν την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού, αλλά ρηχών, σχέσεων. Ολα αυτά αποτελούν χαρακτηριστικά που φέρουν έντονη ναρκισσιστική χροιά.
Γίνεται φανερή, λοιπόν, η υπεραντιπροσώπευση του ναρκισσισμού στα κοινωνικά δίκτυα τα οποία χαρακτηρίζονται παράλληλα -και κυρίως το Facebook- από την επικυριαρχία της «Φωτογραφίας του Προφίλ» (Profile Picture), μιας κατεξοχήν φωτογραφίας εαυτού, η οποία αποτελεί ναρκισσιστική προμετωπίδα αυτοαντανάκλασης στην ψηφιακή λίμνη της σύγχρονης μυθολογίας των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Οι νάρκισσοι χρησιμοποιούν τα ψηφιακά δίκτυα κοινωνικής αλληλεπίδρασης για να ανατροφοδοτούν την υπέρμετρη αίσθηση σημαντικότητας εαυτού που τους χαρακτηρίζει. Η υπερβολική χρήση του Διαδικτύου συντελεί, επιπροσθέτως, στην αύξηση του ήδη υπάρχοντος ναρκισσισμού, μέσω των δυνατοτήτων για ελεγχόμενη αυτοπροβολή που αυτό προσφέρει, καθώς και μέσα από τον κορεσμό της αγωνιώδους προσπάθειας προσέλκυσης της προσοχής και της προαγωγής των ρηχών και ευκαιριακών σχέσεων οι οποίες χαρακτηρίζουν τους νάρκισσους. Δεν μπορούμε, όμως να υποστηρίξουμε, με βεβαιότητα, πως κινδυνεύουν να αναπτύξουν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά και οι χρήστες των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης οι οποίοι εμφανίζουν χαμηλούς δείκτες ναρκισσισμού στα σχετικά ερωτηματολόγια. Ιδιαίτερη προσοχή, μάλιστα, χρειάζεται, αν λάβουμε υπόψη μας το νεαρό της ηλικίας μεγάλου ποσοστού των χρηστών των ψηφιακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η υπερβολική ενασχόληση με τα οποία -ακόμη και αν δεν υποκρύπτει τον ναρκισσιστικό ύφαλο για τον οποίον μας προειδοποιεί το υπερποστάρισμα αυτο-φωτογραφιών- μπορεί να επικαλύπτει βαθύτερες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις, όπως ο εθισμός στο Διαδίκτυο ή η εφηβική κατάθλιψη. Καταστάσεις που απαιτούν την εγρήγορση των γονέων και την παρέμβαση των ειδικών.

*Ο κ. Χρίστος Χ. Λιάπης, MD, MSc, PhD, είναι ψυχίατρος-διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών.


Πηγή :http://www.kathimerini.gr/849324/article/epikairothta/ellada/ta-koinwnika-diktya-8refoyn-ton-narkissismo-twn-xrhstwn

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Master Classes in Dementia 2016



"Η επίδραση της Μείζονος Νοητικής Διαταραχής στη Κατάθλιψη και vice versa". 

Ανδρέας Σόλιας, Κοινωνικός Λειτουργός MSc.

Οι διαταραχές της διάθεσης όπως και οι διαταραχές της μνήμης και των ανώτερων νοητικών λειτουργιών, απαντώνται συχνά στους ηλικιωμένους. Σε αντίθεση με τις περιπτώσεις που αποτελούν αυτόνομες νοσολογικές οντότητες, η διάγνωση αποτελεί δυσεπίλυτο πρόβλημα για τους κλινικούς όταν αυτές αλληλοεμπλέκονται και αλληλεπιδρούν με χρόνια νοσήματα.

Η επεξεργασία των δεδομένων 531 ατόμων 60+ ετών που διαβιούν αυτόνομα στην κοινότητα, αναδεικνύει την ανάγκη διερεύνησης συνύπαρξης καταθλιπτικής συμπτωματολογίας στην Μείζονα Νοητική Διαταραχή ή των νοητικών διαταραχών σε καταθλιπτικούς ασθενείς. Η διαφορική διάγνωση συμβάλλει ουσιαστικά στον περιορισμό της υποαναγνώρισης και υποθεραπείας των συμπτωμάτων με συνέπεια την καλύτερη κλινική έκβαση της πορείας των ασθενών.


"Ομάδα Γνωσιακής -Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας σε ηλικιωμένους".

Μάντω Καραμπέρη, Κλινική Ψυχολόγος MSc.,  CBT Θεραπεία.



Ηδη από την δεκαετία του 1980 τον ενδιαφέρον των θεραπευτών και των ερευνητών προσανατολίστηκε στην εφαρμογή της γνωσιακής –συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας στα άτομα της τρίτης ηλικίας , αν και ήταν χαρακτηριστική η αντίσταση που υπήρχε (και υπάρχει εως ένα βαθμό και σήμερα) σε νέους γιατρούς, ψυχολόγους και νοσηλευτικό προσωπικό να ασχοληθούν με την ηλικία αυτή και τις παθήσεις της, αντίσταση που προέρχεται από τις λανθασμένες αντιλήψεις (μύθοι) με συνέπεια υποβάθμιση του θεραπευτικού αποτελέσματος.

Παρακινούμενοι από τα νέα ερευνητικά δεδομένα (cerebral neuroplasticity) που αφορούν την γήρανση, οι γνωσιακοί θεραπευτές ενσωμάτωσαν στις αντίστοιχες τεχνικές των νέων ενηλίκων , λαμβάνοντας υπ’ όψιν παράγοντες όπως:

• Συννοσηρότητα σωματικών παθήσεων

• Αισθητηριακές διαταραχές

• Γνωστικά και μνημονικά ελλείμματα

• Στερεοτύπες αντιλήψεις «γενεών».





H Γνωσιακή Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία σε άτομα τρίτης ηλικίας είναι κατάλληλη γιατί:


Ενισχύει τις δεξιότητες τους 
•Είναι προσανατολισμένη στον παρόντα χρόνο 
•Εστιάζει στο πρόβλημα 
•Αντιμετωπίζει, μέσα από αιτιολογημένη διατύπωση ενός προσωπικού σχεδίου θεραπείας (θεραπευτικός σχεδιασμός) τη φυσική αλλαγή που σχετίζεται με την ηλικία.

•Αναπτύσσει παρεμβάσεις που στοχεύουν στις ειδικές πιέσεις της αντίστοιχης περιόδου 
•Αναπτύσσει δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων (ατομικές και διαφορετικές) 
•Χρησιμοποιεί τον αυτοέλεγχο, την αυτοπαρατήρηση 
•Εκπαιδεύει στην αναγνώριση της διακύμανσης της διάθεσης και της συναισθηματικής ευαλωτότητας στρατηγικές διαχείρισης .

Συνεπώς οι ηλικιωμένοι μπορούν να επαναδομήσουν τη ζωή τους αναζητώντας ένα «νέο νόημα» απολαμβάνοντας  τα ύστερα χρόνια της ζωής τους.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ -ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ




1986-2016: 30 ΧΡΟΝΙΑ

Την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016 πραγματοποιήθηκε, στα γραφεία της Παπαδιαμαντοπούλου 11 στα Ιλίσια, η καθιερωμένη εκδήλωση κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας της ΕΨΕ. Μέσα σε ζεστή συναδελφική ατμόσφαιρα, δόθηκε η ευκαιρία για μια γόνιμη ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των μελών, πάνω στα «καυτά» θέματα, τα οποία αντιμετωπίζει η ψυχιατρική κοινότητα.

Μεταξύ των άλλων παρευρισκομένων ξεχώρισε η παρουσία των καθηγητών

κ. Ε. Βάρσου, κ. Γ. Παπαδημητρίου, κ. Γρ. Βασλαματζή, κ. Α. Δουζένη, κ. Γ. Μιχόπουλου, της Γ. Γ. της ΕΨΕ κ. Α. Μιχοπούλου, της Γραμματέως των κλάδων Ψυχοπαθολογίας και Διασυνδετικής Ψυχιατρικής κ. Μ. Διαλλινά, της Προέδρου του κλάδου Ψυχοθεραπείας κ. Χ. Καραμανωλάκη και της Γραμματέως του ίδιου κλάδου κ. Κ. Χαραλαμπάκη.

Δυναμικό παρόν έδωσε η Ελληνική Παιδοψυχιατρική Εταιρεία, με επικεφαλής τον Πρόεδρό της Δ/ντή - Καθηγητή κ. Δ. Αναγνωστόπουλο, τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του ΕΚΨΥΕ Επίκουρο Καθηγητή Παιδοψυχιατρικής κ. Στ. Χριστογιώργο και την Επιστημονική Διευθύντρια του Ιδρύματος Δοξιάδη και Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. του ΕΚΨΥΕ Δρ Τζ. Σουμάκη.

Στα στιγμιότυπα διακρίνονται η ψυχίατρος, πρώην Ευρωβουλευτής και Υπουργός, κ. Μ. Γιαννάκου, ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΨΕ Καθηγητής κ. Γ. Χριστοδούλου, ο τωρινός Πρόεδρος της ΕΨΕ Καθηγητής κ. Δ. Πλουμπίδης, η υπεύθυνη της Γραμματείας – «ψυχή» της ΕΨΕ – κ. Ε. Γκρέτσα, ο Πρόεδρος του κλάδου «Τέχνη και Ψυχιατρική» κ. Στ. Κρασανάκης, ο κ. Γ. Καπετανής και ο κ. Γ. Στραφιώτης της Φαρμακευτικής Εταιρείας FARMASYN Α.Ε. και ο Πρόεδρος του κλάδου της «Ψυχογηριατρικής» κ. Ν. Δέγλερης.